“BlindTennis gaf me richting”

17 apr

Het inspirerende verhaal van een Argentijnse wereldkampioen blind tennis
Door Gabriel Caparrós

Vanuit het kleine stadje Benito Juárez in Argentinië (20.000 inwoners) groeide ik op met een grote passie: tennis. Op zesjarige leeftijd begon ik met spelen. Twee jaar later kreeg ik te horen dat ik type 1 diabetes had — een uitdaging die me niet tegenhield. Sterker nog, ik bleef doorgaan. In 2018 behaalde ik mijn diploma als tennistrainer, en in 2019 werd ik high performance coach via de P.T.R.

Maar in 2020 sloeg het leven opnieuw een andere weg in. Tijdens de coronapandemie werd bij mij diabetische retinopathie vastgesteld. Na negen zware operaties verloor ik in mei 2021 mijn zicht volledig.

Wat doe je als alles wat je kent ineens verandert?
Ik koos ervoor om terug te keren naar mijn eerste liefde: tennis. Maar dan anders. In maart 2023 begon ik met blind tennis. Datzelfde jaar speelde ik mijn eerste toernooi én mijn eerste wereldkampioenschap in Krakau. Ik won geen enkele wedstrijd, maar bracht drie partijen tot een super tiebreak. Geen medailles — maar wel een rugzak vol ervaring en motivatie.

Ik trainde anders dan anderen. Omdat ik geen andere blinde spelers om me heen had, trainde ik alleen met mijn coaches. Ik combineerde technieken uit het reguliere tennis met het spel voor blinden en slechtzienden. Geen officiële toernooien in mijn land, geen team — alleen geloof, discipline en hoop.

In 2024 kwam de beloning. Tijdens een internationaal toernooi in Polen haalde ik de kwartfinales. En een week later gebeurde het ondenkbare: ik werd wereldkampioen blind tennis in Italië.
Terug in Argentinië won ik twee nationale titels. Vandaag ben ik de nummer 1 van mijn land.

Waarom ik dit met jullie deel

Blind tennis heeft mijn leven opnieuw richting gegeven. Het heeft me laten voelen dat niets onmogelijk is — ook niet wanneer de wereld letterlijk donker wordt.

In Nederland groeit blind tennis snel. Jullie zijn bezig met pilots, workshops, clinics, en jullie bouwen aan een gemeenschap. En ik wil zeggen: blijf doorgaan. Of je nu net begint of al langer speelt — jouw verhaal kan net zo krachtig zijn.

Ik geloof dat blind tennis op een dag een Paralympische sport wordt. Maar daarvoor hebben we elkaar nodig. Elk land. Elke speler. Elk verhaal telt.

Hou vol. Blijf spelen. En geef nooit op.

— Gabriel Caparrós